“มรรคาทุกสายขององค์พระผู้เป็นเจ้าคือความรักมั่นคง

และความสัตย์จริงสำหรับผู้ที่ปฏิบัติตามพันธสัญญา

และกฤษฎีกาของพระองค์”

(สดุดี 25:10)

เข้าสู่เทศกาลมหาพรตอีกครั้ง

ในทุกๆปี พอถึงเทศกาลมหาพรตทีไรทำไมรู้สึกหดหู่ห่อเหี่ยวในหัวใจตลอดเวลา

ปีนี้ก็เช่นกัน ความรู้สึกนี้วนเวียนกลับมาอีกครั้ง

อาจจะเป็นเพราะคริสตชนถูกปลูกฝังว่าเทศกาลนี้คือเทศกาลแห่งการเป็นทุกข์กลับใจ

เพื่อรอฟ้าใหม่ในเทศกาลปัสกา

ก่อนจะได้เห็นฟ้าใหม่ก็ต้องผ่านฟ้าหม่นไปก่อน

กว่าจะเห็นแผ่นดินใหม่ก็ต้องผ่านทางกางเขนไปก่อน

ข้าพเจ้าเปิดคลิปการ์ตูนคลิปหนึ่งชื่อว่า “Heaven's Gates

ให้เด็กๆอายุราว 6-7 ขวบได้ดูร่วมกัน

เรื่องราวในคลิปนำเสนอเด็กชายตัวเล็กๆนั่งอยู่ใต้ไม้กางเขนใหญ่

เบื้องหน้าเป็นประตูสวรรค์ที่แสนสวยงาม

เด็กชายตัวน้อยพยายามจะเดินเข้าประตูสวรรค์

แต่ทุกครั้งที่ออกห่างจากไม้กางเขน หนทางก็มืดมิด

เด็กชายตัวน้อยพยายามอยู่หลายต่อหลายครั้ง และเริ่มเรียนรู้ว่า

การชิดสนิทอยู่กับกางเขนเท่านั้นจึงจะพบแสงสว่างของทางเดิน

เด็กชายโอบเอาไม้กางเขนมาแบกไว้กับบ่าตัวเอง

มันดูหนักมาก แต่เด็กชายก็พยายามแบกไม้กางเขนจนสามารถเดินเข้าประตูสวรรค์ไป

https://www.youtube.com/watch?v=ynrSBD8t_dc

หนทางของพระเจ้าคือความรัก คือความจริง คือแสงสว่างของชีวิต

ไม่มีใครอยากจมอยู่กับความทุกข์ คราบน้ำตา  เสียงร่ำไห้คร่ำครวญ

แต่เราจะสัมผัสความสุข ความสำเร็จ เสียงหัวเราะไม่ได้เลย

ถ้าเราไม่ได้ผ่านสิ่งเหล่านั้นมา

คราบน้ำตา จะทำให้เราหัวเราะได้ดังขึ้นอย่างผู้มีชัย

หัวเข่าที่ถลอกจากการล้มลุกคลุกคลานจะทำให้เราเห็นคุณค่าของความสุขมากขึ้น

“อยู่กับความทุกข์อย่างเข้าใจ

อยู่กับความยากไร้อย่างพอเพียง

อยู่ใกล้ชิดพระที่คอยข้างเคียง

และเดินตามเสียงที่พระองค์ทรงนำ”

มหาพรตปีนี้ เริ่มต้นในเทศกาลแห่งความรัก (Valentine Day)

ข้าพเจ้าจึงมีความตั้งใจที่จะทำให้มหาพรตปีนี้มีความหมาย

ในการแสดงออกซึ่งความรักผ่านรอยยิ้ม ผ่านความเข้าใจ

ไม่บ่นว่า  ไม่อิจฉา  ไม่ติฉินนินทาใคร และสงบใจให้ได้มากที่สุด

เริ่มต้นทุกวันใหม่ด้วยความสดใส ให้คนรอบข้างเบิกบานใจเมื่อเห็นหน้าเรา

ยอมรับในความทุกข์ยาก ความเหนื่อยหน่ายของชีวิตด้วยความยินดี

เรามาก้าวผ่านมหาพรตด้วยดวงใจเปี่ยมความรักไปด้วยกันนะคะ

“พระองค์ประทับอยู่ที่นั่นสี่สิบวัน

ทรงถูกซาตานผจญ  พระองค์ทรงอยู่กับสัตว์ป่า

บรรดาทูตสวรรค์ปรนนิบัติรับใช้พระองค์”

(มาระโก 1:12-13)

เพราะแบบอย่างความรักจนถึงที่สุดของพระเยซูเจ้านั้นยิ่งใหญ่สำหรับข้าพเจ้า

ความพยายามที่จะเลียนแบบความรักของพระองค์

แม้จะยากแต่ลูกก็จะพยายามเช่นกัน

………………………….

S