“ท่านคือศิลา และบนศิลานี้

เราจะตั้งพระศาสนจักรของเรา

ประตูนรกจะไม่มีวันชนะพระศาสนจักรได้”

(มัทธิว 16:18)

ในวันที่พระเยซูเจ้าทรงประกาศให้เปโตรเป็นผู้นำพระศาสนจักร

เป็นศิลาเอกที่มั่นคงแข็งแกร่งเพื่อนำพระศาสนจักรให้เจริญเติบโตต่อไป

เปโตรออกเดินทางประกาศข่าวดีไปสู่ชนชาติต่างๆ

มีทั้งผู้ที่เชื่อและไม่เชื่อ  มีทั้งผู้ที่ติดตามและต่อต้าน

แต่ผู้เชื่อก็ทวีจำนวนมากขึ้นเพื่อยืนยันสิ่งที่เปโตรประกาศอย่างชัดเจน

เราก็เป็นส่วนหนึ่งของพระศาสนจักรที่สืบทอดความเชื่อต่อกันมา

เราเป็นศิลาก้อนน้อยๆที่ก่อร่างสร้างตัวขึ้นด้วยความเชื่อจากบรรพบุรุษของเรา

และเราก็จะยังคงรักษาความเชื่อนั้นไว้ไม่ให้สั่นคลอน

เมื่อไม่นานมานี้ ข้าพเจ้าได้รับทราบข่าวสารบางอย่าง

เกี่ยวกับวิกฤติของพระสงฆ์คาทอลิกที่มีจำนวนลดลงอย่างชัดเจน

โดยเฉพาะในบางประเทศที่มีคริสตชนจำนวนมากแต่พระสงฆ์ไม่เพียงพอ

มีการเข้ามาแสดงความคิดเห็นถึงการตัดสินใจของพระศาสนจักร

เพื่อคลี่คลายปัญหานี้

ข้าพเจ้าเป็นมนุษย์หากจะร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการแสดงความคิดเห็น

ก็คงจะเป็นคำตัดสินแบบมนุษย์

พ่อสอนข้าพเจ้าว่า พระสันตะปาปาเป็นผู้นำพระศาสนจักรที่พระเยซูเจ้าทรงแต่งตั้งขึ้น

ทุกคำประกาศ ทุกคำสอนของพระสันตะปาปา

จึงเป็นสิ่งที่ลูกต้องเชื่อฟังอย่างนบนอบและปฏิบัติตาม

ทุกเหตุการณ์ในพระศาสนจักรพระเจ้ามีแผนการสำหรับลูกๆของพระองค์อยู่แล้ว

ข้าพเจ้าจึงเริ่มเรียนรู้และสังเกตการเดินทางของพระศาสนจักร

ตั้งแต่ในอดีตมาจนถึงปัจจุบัน

มีช่วงเวลาวิกฤติและได้รับการฟื้นฟู

มีช่วงเวลาตกต่ำ และได้รับการยกขึ้น

แม้ในการก้าวผ่านเหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์จะทำให้

คริสตชนต้องเจ็บปวดรวดร้าว สูญเสีย สั่นคลอนไปบ้างก็ตาม

แต่สุดท้าย ประตูนรกก็มิอาจทำร้ายพระศาสนจักรได้อย่างแน่นอน

“องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงช่วยข้าพเจ้า

ให้พ้นจากการประทุษร้ายทั้งสิ้น

และจะทรงนำข้าพเจ้าไปสู่พระอาณาจักรสวรรค์ของพระองค์อย่างปลอดภัย”

(2 ทิโมธี 4:18)

ทั้งนักบุญเปโตรและนักบุญเปาโลต่างเป็นผู้อุทิศตน

ในการทำงานแพร่ธรรมอย่างสุดกำลัง สุดชีวิตและสุดจิตใจ

ในอดีตมีคริสตชนที่เป็นแบบอย่าง

ในด้านการอุทิศตนทำงานเพื่อพระศาสนจักรมากมาย

ครั้งหนึ่งข้าพเจ้าได้รับรางวัลเกียรติบัตรครูผู้ทำหน้าที่อภิบาลดีเด่น

หากจะคิดถึงกิจการอย่างง่ายๆของชีวิตมนุษย์ในยุคปัจจุบัน

มันก็ไม่ยากนักที่จะได้รับรางวัลอันทรงเกียรตินี้

แต่หากย้อนกลับไปคิดถึงบุคคลแบบอย่างคริสตชนผู้อภิบาล แพร่ธรรมในอดีต

คงต้องให้ยิ่งกว่าโล่ทอง ยิ่งกว่าการประกาศเกียรติคุณต่างๆมากมายจริงๆ

เพราะทุกครั้งที่ข้าพเจ้าระลึกถึงพวกท่าน

ข้าพเจ้ากลับรู้สึกละอายกิจการของตนเองที่ได้ขึ้นชื่อว่าคริสตชน

แต่กิจการบางกิจการกลับไม่ได้แสดงตัวตนของความเป็นคริสตชนที่แท้จริงเลย

ซ้ำร้ายในกลุ่มพี่น้องคริสตชนด้วยกัน

กลับมีการแก่งแย่งแข่งขัน แบ่งพรรคแบ่งพวก เอาชนะ ทำร้ายกันเอง

แล้วเรามีกิจการใดที่ทำให้เพื่อนพี่น้องต่างความเชื่อสัมผัสได้

ถึงจิตวิญญาณของความเป็นคริสตชนที่ถูกเพาะบ่มมาจากความรักเล่า?

มีกิจการใดที่แสดงออกถึงการประกาศข่าวดีแก่เพื่อนพี่น้องรอบข้าง

เอาเพียงแค่การเป็นแบบอย่างที่ดีเล็กๆน้อยๆ สำหรับคนรอบข้าง

เราเคยเป็นมากน้อยแค่ไหน?

“จงประกาศความยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้าร่วมกับข้าพเจ้าเถิด”

(สดุดี 34:3)

สุขสันต์วันสมโภชนักบุญเปโตรและนักบุญเปาโล อัครสาวก

ผู้นำพระศาสนจักรและแบบอย่างผู้แพร่ธรรมสำหรับเราคริสตชน

โปรดภาวนาเพื่อพระศาสนจักรด้วยเทอญ

................................

S