“สิ่งที่พระเจ้าทรงรวมกันไว้

มนุษย์อย่าแยกเลย”

(มาระโก 10:9)

.......................................

เรามักจะเรียนรู้คุณค่าความรักของกันและกัน

ก็ต่อเมื่อเราผ่านความยากลำบากและอุปสรรคมาด้วยกัน

เพราะความยากลำบากและอุปสรรคยิ่งมากเพียงใด

ยิ่งจะทำให้เราเรียนรู้กันและกันว่าเราพร้อมจะยอมรับกันและกันหรือไม่

ชีวิตช่วงคบหากันแรกเริ่มนั้น

ต่างคนต่างมองเห็นแต่เพียงข้อดีของกันและกัน

และต่างก็พยายามเก็บข้อบกพร่องของตนเองเอาไว้

แต่เมื่อเวลาผันผ่านไป

ความคุ้นเคยทำให้ภาพลบที่เราซ่อนเร้นไว้

ถูกแสดงออกมาอย่างเปิดเผย

หลายครั้งที่เราบอกกับตนเองว่า

เรารับไม่ได้กับสิ่งที่เขาเป็น และสิ่งที่เขาทำ

ซึ่งไม่เหมือนเขาเมื่อครั้งในอดีตที่ผ่านมา

............................................

ละครหลายเรื่องอวสานอย่างมีความสุขด้วยฉากพิธีสมรส

แต่ในชีวิตจริงนั้น

ชีวิตสมรสเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของชีวิตคู่

การยอมรับซึ่งกันและกัน   การให้อภัยซึ่งกันและกัน

เป็นสิ่งที่คู่สมรสต่างต้องเติมเต็มให้กัน

มันไม่ง่ายเลย ที่ใครคนหนึ่งจะยอมรับใครอีกคนหนึ่งได้

แม้ว่าเขาจะอีกคนหนึ่งนั้นจะมีอุปนิสัยที่แย่เพียงใดก็ตาม

พระเจ้าทรงเลือกสรรเขาไว้สำหรับเราแล้ว

เมื่อใครคนหนึ่งเป็นไฟ  อีกคนหนึ่งต้องเป็นน้ำ

แม้ว่าเขาจะมีชีวิตที่เป็นไฟมาตลอด

แต่เมื่อเข้าสู่ชีวิตสมรส  เขาต้องยอมที่จะเป็นน้ำบ้าง

และต่างต้องหมั่นเติมเต็มซึ่งกันและกันให้ลงตัว

เมื่อใครคนหนึ่งขาด  อีกคนหนึ่งต้องเรียนรู้ที่จะเติมเต็ม

หมั่นมองสิ่งที่ดีของกันและกัน

และหมั่นลืมสิ่งเลวร้ายของกันและกันด้วย

..........................................

“ชายจะละบิดามารดาของตนไปผูกพันกับภรรยา

และทั้งสองจะเป็นเนื้อเดียวกัน”

(ปฐมกาล 2:24)

.........................................

พระเจ้าทรงสร้างเรามาเป็นชายและหญิง

ต่างถูกสร้างมาเพื่อเติมเต็มให้แก่กันและกัน

ทรงสร้างชายมาในฐานะผู้นำครอบครัว ปกป้องดูแลหญิงและบุตรธิดา

ทรงสร้างหญิงมาในฐานะผู้ให้กำเนิดชีวิตใหม่

เราต่างเติมเต็มกันและกันในพระพรแห่งความรัก

ไม่มีมนุษย์ชายและหญิงคนใดที่สมบูรณ์พร้อม

นอกจากพระนางมารีย์และพระเยซูเจ้า

เราทุกคนต่างมีข้อบกพร่องที่ต้องยอมรับกันและกันให้ได้

เมื่อเราเลือกแล้ว เราต้องยอมรับทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นให้ได้

...............................................

“มนุษย์อยู่เพียงคนเดียวนั้น ไม่ดีเลย

เราจะสร้างผู้ช่วยที่เหมาะสมให้เขา”

(ปฐมกาล 2:18)

.........................................

ทุกสิ่งที่  พระเจ้า  ทรงรวมไว้

ขออย่าให้  ผู้ใด  มาแยกได้

แม้นพบเจอ อุปสรรค มากเพียงใด

จงยึดใจ ไว้ให้มั่น เท่านั้นพอ

พระเจ้าทรง  อวยพร  ชายและหญิง

เจ้าคือสิ่ง  มีคุณค่า  มากจริงหนอ

เราจะให้  เจ้าเคียงคู่  อยู่พะนอ

เพียงแต่ขอ  เจ้ารักกัน  ให้มั่นคง

.................................

S