27 มีนาคม

ขณะที่ดิฉันภาวนาเบื่องหน้าศีลมหาสนิท โดยสรรเสริญ บาดแผลทั้งห้าของพระเยซูเจ้าอยู่นั้น ทุกครั้งที่กล่าวสรรเสริญ บาดแผลหนึ่ง ดิฉันรู้สึกว่า มีสายธารแห่งพระหรรษทาน หลั่งไหลเข้ามาในวิญญาณดิฉัน ทำให้ดิฉันได้ลิ้มลองรสชาติของสวรรค์ และความวางใจอย่างครบถ้วน ในพระเมตตาของพระเป็นเจ้า (1337)

ข้าแต่พระเป็นเจ้า ผู้ทรงเปี่ยมด้วยความเมตตา พระองค์ไม่ทรงรักเกียจเรา แต่ทรงทุ่มเทพระหรรษทานของพระองค์ ให้แก่เราอย่างต่อเนื่อง พระองค์ทรงทำให้เรา เหมาะสมที่จะเข้าไปในพระอาณาจักรของพระองค์ และเพราะความดีงามของพระองค์นั้น พระองค์จึุงโปรดให้มนุษย์ เข้าไปสวมตำแหน่ง ที่ทูตสวรรค์อกตัญญูทิ้งว่างไว้ ข้าแต่พระเป็นเจ้า ผู้ทรงเมตายิ่ง พระองค์ผู้ทรงเบือนสายพระเนตหนีจากทูตสวรรค์กบฏ และหันมามองมนุษย์ ผู้สำนึกผิด ลูกขอสรรเสริญ และถวายพระพรสิริรุ่งโรจน์ แด่พระเมตตาอันสุดจะหยั่งได้ของพระองค์ ผู้ไม่ทรงรักเกียจดวงใจที่ต่ำต้อย (1342)

ข้าแต่พระเยซูเจ้าของลูก ขอให้เครื่องบูชาของลูก ลุกไหม้อยู่เบื้องหน้าพระบัลลังก์ของพระองค์อย่างเงียบๆ แต่ร้อนแรงด้วยความรัก ขณะที่ลูกทูลขอให้พระองค์ทรงแมตตา ต่อวิญญาณทั้งหลายด้วยเทอญ (1342)

*****************************