24 กุมภาพันธ์

การเข้าเงียบ มันเป็นช่วงเวลาแสนงดงาม แห่งการสนทนากับพระเยซูเจ้า ตามลำพังเหลานั้นสิ้นสุดลงแล้ว ดิฉันได้ทำให้การเข้าเงียบครั้งนี้ เป็นไปตามวิธีการ ที่พระเยซูเจ้าทรงต้องการ และดังที่พระองค์ทรงมีรับสั่งให้ดิฉันกระทำ เมื่อเข้าเงียบวันแรก กล่าวคือ ในความสงบอันลุ่มลึกนั้น ดิฉันได้รำพึงถึง พระพรของพระเป็นเจ้า ดิฉันไม่เคยทำให้การเข้าเงียบ เป็นไปเช่นนี้มาก่อน วิญญาณดิฉันได้รับพละกำลังอย่างมากมาย จากการเข้าเงียบครั้งนี้ ดิฉันแลเห็นทุกสิ่ง ตามความเป็นจริง ในรังสีแห่งความรัก ออกเงียบครั้งนี้ ดิฉันรู้สึกว่า ดิฉันแปรเปลี่ยนไปด้วยความรักของพระเป็นเจ้า (1370)

ข้าแต่พระเยซูเจ้าของลูก พระองค์ทรงทราบด้วย ลูกต้องการเป็นนักบุญที่ยิ่งใหญ่ มาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก อีกนัยหนึ่งคือ ลูกต้องการรักพระองค์ด้วยความรักที่มากล้น จนไม่มีวิญญาณใดเคยรักพระองค์เช่นนี้มาก่อน ในเบื้องต้นนั้น ดิฉันเก็บความปรารถนาเหล่านี้ ไว้เป็นความลับ และพระเยซูเจ้าเท่านั้นที่ทรงทราบ แต่วันนี้ ดิฉันไม่สามารลเก็บความรัก ไว้ในใจได้อีกต่อไป ดิฉันต้องการร้องบอกคนทั้งโลกว่า “จงรักพระเป็นเจ้าเถิด เพราะพระองค์ทรงพระทัยดี และความเมตตาของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่นัก” (l372)

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ทรงอ่อนโยนยิ่งนัก พระองค์ทรงพระเมตตาเหลือล้น ที่ทรงพิพากษาแต่ละคนตามมโนธรรมของเขา และความสามารถในการเข้าใจของเขา และผู้ใช้ตามคำกล่าวขานของผู้คน วิญญาณลูกชื่นชมโสมนัส และได้รับการเลี้ยงดูมากยิ่งๆ ขึ้นจากพระปรีชาญาณของพระองค์ ซึ่งลูกรู้จักลึกซึ้งยิ่งๆ ขึ้น และในสิ่งเหลานี้ ความยิ่งใหญ่ไพศาลของพระเมตตาของพระองค์กลาย เป็นที่ชัดแจ้งแก่ลูกยิ่งๆ ขึ้น ข้าแต่องค์พระเยซูเจ้า ผลอันสืบเนื่องจากความรู้ทั้งหมดนี้ ต่อวิญญาณของลูกคือ ลูกกำลังได้รับการเปลี่ยนสภาพเป็นเปลวไฟรักต่อพระองค์ พระเป็นเจ้าของลูก (1456 )

*****************************